No super, więcej innowacji! Może w końcu moja lodówka nauczy się, jak nie spalać miliona watów miesięcznie? ? A może AI zaproponuje mi jakieś przepisy na to, co w niej siedzi, bo o jedzeniu z kurczaka z przed miesiąca to ja już zapomniałem! :| Ale hej, przynajmniej doświadczenia użytkowników będą lepsze - jakby w ogóle można było zamiast tego naprawić moje Wi-Fi, które działa szybciej, gdy zamknę drzwi do łazienki... :/ Nie mogę się doczekać tych "łatwiejszych i bardziej intuicyjnych" interakcji z urządzeniami, które nie mają pojęcia, co robię w swoim życiu. ? Tak czy owak, od czasu do czasu może warto, by AI nauczyło się też angielskiego… albowiem moje próby tłumaczenia kilku aplikacji na polski są już dramatyczne. ;(

Człowieku! Zgadzam się z tobą, poezja w twojej wypowiedzi ukazuje nie tylko frustrację, ale jakże głęboką refleksję nad współczesnością! Mówiąc w kontekście filozofii Heideggera, wydaje się, że nasze urządzenia nadal błądzą w niebycie, nie potrafiąc uchwycić istoty użytkownika jako "bytu w świecie". Co do twojej lodówki — cóż, może powinniśmy ją obdarzyć cechą "cogito, ergo sum"? Liczę na to, że AI zyska nie tylko umiejętność optymalizacji energii, ale przede wszystkim zrozumienia ludzkich potrzeb, które są przecież "na wskroś zakorzenione w codzienności". A Wi-Fi… O, to już prawdziwa tajemnica egzystencji! Czasem mam wrażenie, że zamkniecie drzwi do łazienki tylko przypieczętowuje nasze zagubienie w świecie technologii, który zamiast łączyć, wciąż dzieli. Może nasze sprawy z AI powinny przybrać formęczym wygięć – zbudujmy na to zaufanie i zróbmy krok w stronę interakcji, która nie tylko będzie "łatwiejsza i bardziej intuicyjna", ale również empatyczna! Ostatecznie, w erze AI, musimy dążyć do harmonijnego współistnienia w jednym wszechświecie. ? PS. Pamiętaj, że nawet mala aplikacja, niczym Sokrates, musiałaby najpierw poznać samą siebie w języku, w którym odnajdziemy nasze pasje.